OS Leonetta ^Łzy^ cz.1

Leonetta

One Shot

^Łzy^ cz.1

Pieprzone opinie innych. Powtarzają że powinnam się cieszyć. Że mam idealne życie. Ale gówno wiedzą. Nie wiedzą że gdy wracam do domu mój ojciec się nade mną znęca. Nie wiedzą że to ja jestem ta gorsza. Nie wiedzą że nie mam z kim rozmawiać. Nie wiedzą że matka i ojciec biorą rozwód. Oni gówno wiedzą, a wypowiadają się jakby wiedzieli najlepiej. Mówią że jestem głupia. Że niewarta tego co mam. Ale po co kurwa mam udawać szczęśliwą? Może tak naprawdę chciałabym już nie żyć? Może ja chce być smutna? Chodzić tylko w czarnych ubraniach i się ciąć. Gówno o mnie wiedzą a mówią. Myślą że pomagają, a tylko dobijają. Niech sobie wsadzą te swoje pieprzone dobre chęci w dupę. Niech dadzą mi wreszcie spokój. Nienawidzę ich za to!

Kolejny dzień wakacji jak zwykle spędzam w pokoju. Zasłony zasłonięte. Ja w czarnych dżinsach i czarnej koszulce. Jak zwykle siedzę i słucham muzyki. Jedyne co mi pomaga. Ale pora to zmienić. Biorę mój szkicownik, telefon, słuchawki i portfel. Chowam to wszystko do torby, oczywiście czarnej. Schodzę na dół błagając o to by nie spotkać Sofi. Tak to jest moja starsza siostra. To ona jest ta ukochana, idealna. Mi przypadło bycie tą czarną owcą. Wychodzę na zewnątrz i zakładam słuchawki na uszy i idę. Nie wiem jeszcze gdzie. Po prostu przed siebie. Mijam rozbrykane dzieci ze szczęśliwymi rodzicami. Zakochane pary. Grupy przyjaciół. Tylko ja jestem... sama. Przyzwyczaiłam się. Wchodzę do parku i idę przez niego. Jest ciepło i słońce świeci, a ja jestem ubrana w czarne rzeczy. Ludzie się na mnie dziwnie patrzą ale mi to nie przeszkadza. Wręcz lubię być tą ,,inną”. Jest łatwiej. Wychodzę z parku i idę dalej. Przechodzę obok budki z lodami. Wesołe dzieci zamawiające lody. Ten widok przypomina mi mnie i.... jego. Jak jeszcze był...

Nadal nie mogę sobie darować tego że zaginął. Mieliśmy zaledwie 11 lat. Ja i on zawsze nierozłączni. Gdyby wtedy nie poszedł po szkicownik byłby tu dalej. Dochodzę na naszą polankę. Podchodzę do tego jedynego drzewa i patrzę na napis:

,,Villu i Leon na Zawsze Razem”

Czytam napis raz, drugi, trzeci i dalej już nie mogę. Nie wytrzymuje. Łzy ciekną po moich policzkach strumieniami. Nie tamuje ich. Biegnę jak najdalej stąd. Wbiegam do parku i na kogoś wpadam. Ten ktoś mnie łapię. Patrzę na tajemniczą osobę i nie mogę uwierzyć.

-Llleon?- pytam zachrypniętym głosem...

Elo morelo.

Witam milordy.

Dodaje os.

Pod rozdziałem było aż 7 komentarzy!

Wow!

Dziękuję.

Tak Maddy wiem chcesz mnie zabić.

Ale spokojnie będą 2 góra 3 części.

Dziś też wybiło mi

19 tysięcy wyświetleń!

Jesteście wielcy!

Kocham was!

Os dedykuję Maddy.

I teraz szantaż hihi

6kom=next

Tak Maddy zabijaj :-*

Besos:-*

Kate