One Shot /Leonetta/ -Castillo- cz.6 (Ostatnia)

One shot

/Leonetta/

-Castillo-

cz.6

(Ostatnia)

Leon

Violetta już os 3 godzin rodzi. Strasznie się denerwuje. A co jeśli coś poszło nie tak? Nie darowałbym tego sobie. Za bardzo ją kocham. Jest dla mnie wszystkim. Niestety postąpiłem jak ostatni debil świata i ją straciłem. Gdyby tylko ona znała prawdę. Ale no nic muszę myśleć pozytywnie.

W pewnej z sali Violi wychodzi lekarz.

-Pan Leon Verdas?- pyta podchodząc do mnie, kiwam głową na tak- Panna Castillo chce żeby pan był przy porodzie- mówi idzie w stronę sali. Robię to samo. W chodzę i wiedzę zmęczoną Villu. Od razu do niej podchodzę do niej i łapię za rękę. Całuję ją w czoło. Spogląda na mnie z lekkim uśmiechem.

-Spokojnie skarbie, jestem przy tobie- mówię i tule się do niej.

-Leon nie dam rady. Nie umiem- mówi bliska płaczu.

-Dasz radę. Wierzę w Ciebie. Kocham Cię i nasz szkrab też. Zrób to- powiedziałem i ją pocałowałem. W pewnym momencie usłyszałem płacz dziecka. I za chwilę drugi?

-Gratulacje państwu macie zdrowe bliźniaki- powiedział lekarz podając mi i Villu nasze dzieci.

-Nasza mała Chloe i mały Max Verdas- mówię.

-Jak to Verdas?- pyta zdezorientowana. No to teraz nie ma wyjścia. Podaję jej Maxa, klękam na jedno kolano, wyjmuje pudełeczko.

-Violu, wiem że nie jesteśmy razem ale jestem w tobie szalenie zakochany. Może i nie chcesz ale uczyń mnie najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi i zostań moją żoną- mówię i czekam na jej reakcje. Jak na zawołanie w jej oczach pojawiają się łzy. Już się boje.

-Leon....Tak!- mówi, ja wstaje zakładam jej pierścionek na palec i całuję jej miękkie usta. Jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi.

3 lata później

-Violu jestem- mówię i wchodzę do kuchni, w której moja żona razem z dziećmi przygotowuje obiad.

-Leon bo jest taka sprawa- mówi niepewnie.

-Co się stało kotku?- mówię obejmując ją w tali.

-No bo wiesz.......Ja jestem w ciąży- mówi po cichu.

-Naprawdę?- mówię-Nawet nie wiesz jak się cieszę- mówię i całuję jej rozgrzane usta.

16 lat później

Violetta

-Mamo! Gdzie jesteś?- krzyczy Chloe.

-W kuchni córciu- odkrzykuje.

-Mamo mam problem, jestem w ciąży- mówi a mnie muruje.

-Córciu ale kto jest ojcem?- pytam.

-No wiesz....Alex- mówi.

-Córciu, jak jesteście szczęśliwi to ja też- mówię i ją przytulam.

-Hej kochanie- mówi Leon, który właśnie wszedł do kuchni.

-Hej kotku, Chloe zostaw nas samych- mówię. Po chwili zostajemy sami.

-Leon, Chloe jest w ciąży- mówię tuląc się do niego.

-Jak to?- mówi zły.

-Kochanie spokojnie oni dadzą sobie radę, my daliśmy- mówię i go całuję.

-Pamiętam nasze początki, byłaś taka zbuntowana- mówię-nawet

-Wiem, Kocham Cię- mówię.

-Ja Ciebie też Violu- mówi.

I żyli długo i szczęśliwie!

Hejoszkyy,

Witam moje mordy,

Jak tam?

Ogarnęliście się już?

Ja nie.

Tak więc os dedykuję Maddy.

Nie zabijesz mnie już chyba?

Ta więc następny post nwm kiedy.

Ale niedługo.

Besos:-*

Kate